ESA Saint Luc Bruxelles MA Interior Design

Deux projets ont animés le premier quadrimestre de l'atelier transdisciplinaire des Masters en deuxième année d'architecture d'intérieur.

"n'oublies pas le paysage" devait s'entendre comme une interpellation de recherche. Paysage sous les yeux, paysage intérieur, paysage commun, futur ou passé. Mais sous le mot paysage se cachait en réalité le mot espace. N'oubliez pas l'espace ! comme invitation faite aux étudiants de continuer à penser, de porter toujours attention, à cette notion essentielle et sensible de l'architecture d'intérieur.

Le deuxième projet de l'atelier transdisciplinaire s'est mis en place comme une invitation à établir des liens, des lieux de rapprochement, des tentatives même et surtout inattendues entre les sujets de mémoire et de projet de fin d'étude. Mais oublions, si possible, toute approche facile et commune, pour tenter de développer quelques cas particuliers, quelques détails. De quoi faire sauter les limites et les frontières. De quoi profiter de ce détour à développer des états en veilles ou parasites. Car c'est peut-être là que quelques créations pourraient s'y loger, s’y déloger ?

Le bénéfice, si il serait absolument à trouver quelque part, serait dans le chemin parcouru par chacun et moins dans une efficacité ou l'intelligence d'une réponse. Le projet d'atelier préfèrant indiquer un paysage, un espace.

+ more

Twee projecten leidden het eerste kwadrant van de Master Transdisciplinaire Workshop in het tweede jaar van Interieurontwerp.

"vergeet het landschap niet te vergeten" moest worden opgevat als een onderzoeksvraag. Landschap voor ons, interieurlandschap, gemeenschappelijk landschap, toekomst of verleden. Maar onder het woord landschap was eigenlijk het woord ruimte verborgen. Vergeet de ruimte niet als een uitnodiging aan de studenten om te blijven nadenken, om altijd aandacht te besteden aan deze essentiële en gevoelige notie van interieurontwerp.

Het tweede project van de transdisciplinaire workshop werd opgezet als een uitnodiging om verbanden te leggen, plaatsen van toenadering, zelfs en vooral onverwachte pogingen tussen de onderwerpen van het proefschrift en het uiteindelijke project. Maar laten we, indien mogelijk, elke gemakkelijke en gemeenschappelijke aanpak vergeten, om te proberen een aantal specifieke gevallen, enkele details te ontwikkelen. Dit is genoeg om grenzen en grenzen te doorbreken. Genoeg om van deze omweg gebruik te maken om staten in de wake of parasieten te ontwikkelen. Omdat het misschien daar is dat sommige creaties kunnen worden gehuisvest en losgemaakt?

Het voordeel, als het absoluut ergens gevonden zou moeten worden, zou zijn dat het in de weg ligt die door iedereen wordt bewandeld en minder in de effectiviteit of de intelligentie van een antwoord. Het werkplaatsproject geeft er de voorkeur aan om een landschap, een ruimte aan te duiden.

+ en savoir plus